بت عزیبُت عزی، از بزرگ‌ترین بت‌ها نزد قریش شمرده می‌شد. عرب‌ها، سه بت لات، منات و عزی را «سه دختر خدا» می‌دانستند. پرستندگان عزی، خود را عبدالعزّی می‌نامیدند، که به معنی «بنده عزی» است. ۱ - معرفی«عزی» سومین بت عرب است که پس از لات و منات ساخته شده و بت اختصاصی قریش بوده و به تدریج در قبیله‌های دیگر نیز پرستش شده است. عزی، یکی از سه زن خدای است که در قرآن از آن در کنار دو بت مهم دیگر عرب یاد شده است. ۲ - خاستگاه عزیعزی را با «عشتار» دختر خدای «سین» در اسطوره‌های بابلی برابر دانسته‌اند. «عشتار» در افسانه‌های بابلی، تموز، سمبل فصل زمستان بود، سپس نماد فراوانی، دوستی و زیبایی شد و بعدها به صورت «دختر خدا» در آمد و سرانجام نزد یونانیان به «زهره» تبدیل شد. ۳ - جایگاه عزیعزی نیز مظهر زمستان بود، این بت در «وادی نخله» به صورت سه درخت شور گز درآمد و الهۀ سرسبزی شناخته شد. عزی نزد عرب جاهلی با ازدواج و زناشویی پیوند داشت، چنان‌که «عشتار» الهه محبت و عشق جسمانی بود. [۲]
سالم، عبدالعزیز، تاریخ عرب قبل از اسلام، ترجمه باقر صدری‌نیا، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول، پ ۱۳۸۰ش، ص۳۷۹.
عزی، قربانگاهی به نام «غبغب العزی» نیز داشته است.۴ - سرانجام عزیاین الهه ، بعد از فتح مکه به دستور پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) توسط «خالد بن ولید» از میان رفت. ۵ - پانویس
۶ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله «اصنام»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۱۸. |